Korte terugblik op de week

VERKIEZINGEN: Moeten we elkaar 'op rechts' vasthouden of juist nu een spiegel voorhouden? Kijk 'Bakkie met Buijs' terug: "Het gaat niet goed met het verzet"

Het was niet ieders cup of tea, het gesprek wat ik had met sociaal wetenschapper Laurens Buijs over zijn FVD uitlatingen. Hij beschuldigt de partij ervan “gecontroleerde oppositie” te zijn en heeft het over “Schorum voor Democratie”. (lees verder onder de videolink)

Maar bij Bakkie schuwen we niet de moeilijke onderwerpen, en willen we graag vooruitlopen en -denken, de zaklamp verder het donkere woud in schijnen, om niet te vertrouwd, afhankelijk en gehecht te raken aan dat ene pad dat ook geen zekerheden biedt, geen garantie of oplossing. En, mag of moet Buijs het niet gewoon zeggen: “Het gaat niet goed met het verzet”? Hopelijk hebben we het mis, zeggen we er ook bij. Maar “de echte oppositie” blijft achter, dus wat kunnen we daaruit afleiden?

Ik mag Laurens wel, al was het maar omdat ik mensen waardeer die bewezen hebben groepsdruk — vanuit het systeem en de heersende mening — te kunnen weerstaan. Hij nam het op tegen de UvA en woke en vroeg aandacht voor de politieke verweesdheid van (LGBTQ+) minderheden, jongeren en een ontwaakt centrum-links dat niets heeft met conservatisme, met FVD in het bijzonder, maar waar wel een berg nieuwe aanhang zit. Hij heeft ook het intellectuele kaliber om begrippen uit te diepen, de creativiteit en het kenmerkende ongeduld van mensen die de sneltrein van links naar wakker hebben genomen. Die zich te pletter schrikken van de blinde vlekken die wij hebben ontwikkeld. Dit zijn de eigenschappen die ik vaak mis bij rechts, met name bij de politieke dieren die (overigens begrijpelijk) alles in kant-en-klare, nogal formalistische oplossingen opdienen, verschil van mening al snel als verraad zien en zich vastklampen aan het conservatisme van voorbije decennia. Niet iedereen loopt daar warm voor.

Terug naar “normaal doen", naar traditie, familie en natiestaat is prachtig, maar dat lukt niet zolang de focus ligt op “feiten”, op “common sense” op de “waarheid”, kortom op de logos, als ondertussen de pathos (de emotie) en de ethos (de deugden) het domein van de vijand blijven. We beheersen onvoldoende de kunst van het overtuigen, van creatie en cultuur scheppen. De leugens ontmaskeren en smeken om logica slokt alle energie op, terwijl de waarheid bovendien nog heel veel mensen koud laat. Ook dat nog.

Dat is frustrerend en ontmoedigend en dat is denk ik waarom we ook zelfkritiek schuwen. We kunnen het er voor ons gevoel niet bij hebben, en “links doet dat toch ook niet?#@!!” Maar het is ook een valkuil.

Even terug naar Buijs. In het gesprek zijn we het ook oneens, bijvoorbeeld over dat FVD “controlled opposition” zou zijn, maar als je goed luistert, tussen de regels door, neigt Buijs ook meer naar het verwijt van ‘instrumentele oppositie’. Die opereert weliswaar zelfstandig, maar de macht heeft er vooralsnog baat bij. Een rechtse partij, die te weinig volks, breed, bottom up en transparant is, die hangt aan de populariteit van een leider, vormt geen gevaar.

Sterker nog, het helpt the powers that be in hun ‘democratische’ onderneming. Het geeft de illusie van polarisatie, botsing, wrijving, debat, meningsverschil, politieke identiteit en tot op zekere hoogte de vrijheid om het verschil te maken. Met de komst van meer evidente controlled opposition, zoals NSC en BBB, die letterlijk voor de Great Reset plannen werken en stemmen, is het niet onaannemelijk dat ook FVD een rol heeft in Manufacturing Consent (Chomsky). Onderdeel van de manipulatie van de massa is uitersten creëren en presenteren, waarbij het midden al snel geaccepteerd wordt door de meerderheid.

En zo kwamen we in het gesprek ook gelukkig bij het belangrijkste onderdeel: de psychopathie in de macht. Over hoe de macht te werk gaat en hoe gerafineerd de manipulatie is. Het is kennis waar je werkelijk iets aan hebt, omdat het veel, zo niet alles verklaart.

Dus kijk en oordeel zelf. En als je niet wilt kijken is er ook geen reden om boos te zijn.

(Overigens heb ik twee weken geleden ook met Thierry Baudet op camera een gesprek gehad. In zijn pop-up studio thuis. Geen idee of dat nog wordt uitgezonden. Ik roep niet alleen vanaf de zijlijn, en ik fluister, klaag ook niet alleen in klein gezelschap, maar wil uiteindelijk, écht, dat iedereen het beste uit zichzelf haalt. En dat het makkelijk zou worden heeft nooit iemand beloofd.

Fijn weekend!

https://thefireonline.com/over-sietske/