En dan te bedenken dat het allemaal nog erger wordt. Nog meer armoede, hongersnood, invaliden en doden, kortom nog veel meer ellende. Want dit kunnen we met grote zekerheid zeggen. 'Ze' hebben namelijk al gewonnen. Wat er ook gebeurt (in het hypothetische geval dat vanaf het moment dat ik dit typ al het kwaad, plotseling tot inkeer komt) het kwaad heeft al gewonnen. Tenminste als je het aantal vernietigende mensenlevens neemt als maatstaf voor 'winnen'.
Want de gevolgen van de mRNA-prikken zullen nog in lengte van jaren hun vernietigende werk doen. Net als de aanslag op de Northstream pijplijn, wat feitelijk een terroristische daad is, gericht op het hart van de industrie van Europa. En daar komt nog de gevolgen van de gestoorde klimaatmaatregelen bij. Dit alles zal onvermijdelijk leiden tot een recessie zoals we die nog niet hebben meegemaakt. Ook niet in de jaren dertig van de vorige eeuw.
Dus wat er ook gebeurt, we zullen eerst al deze ellende moeten verwerken voordat we weer kunnen denken aan enig herstel.
Ik probeer niet depressief te worden van dit gitzwarte vooruitzicht. Op een of andere manier lukt dat verrassend goed. Vermoedelijk omdat ik af en toe mijn kop in het zand steekt.
En dan te bedenken dat het allemaal nog erger wordt. Nog meer armoede, hongersnood, invaliden en doden, kortom nog veel meer ellende. Want dit kunnen we met grote zekerheid zeggen. 'Ze' hebben namelijk al gewonnen. Wat er ook gebeurt (in het hypothetische geval dat vanaf het moment dat ik dit typ al het kwaad, plotseling tot inkeer komt) het kwaad heeft al gewonnen. Tenminste als je het aantal vernietigende mensenlevens neemt als maatstaf voor 'winnen'.
Want de gevolgen van de mRNA-prikken zullen nog in lengte van jaren hun vernietigende werk doen. Net als de aanslag op de Northstream pijplijn, wat feitelijk een terroristische daad is, gericht op het hart van de industrie van Europa. En daar komt nog de gevolgen van de gestoorde klimaatmaatregelen bij. Dit alles zal onvermijdelijk leiden tot een recessie zoals we die nog niet hebben meegemaakt. Ook niet in de jaren dertig van de vorige eeuw.
Dus wat er ook gebeurt, we zullen eerst al deze ellende moeten verwerken voordat we weer kunnen denken aan enig herstel.
Ik probeer niet depressief te worden van dit gitzwarte vooruitzicht. Op een of andere manier lukt dat verrassend goed. Vermoedelijk omdat ik af en toe mijn kop in het zand steekt.